استنشاق به جای تزريق انسولين

اداره نظارت بر مواد غذايی و دارويی ايالات متحده به دولت توصيه کرده است نوع جديدی از انسولين را برای استفاده مبتلايان به مرض قند (ديابت) تاييد کند.

نوع جديد انسولين که با نام تجاری اگزوبرا Exubera و توسط شرکت دارويی فايزر Pfizer Inc توليد و برای بررسی در اختيار اداره نظارت بر مواد غذايی و دارويی قرار گرفته بود به جای تزريق از طريق استنشاق وارد بدن می شود و در نتيجه، نياز بيماران به تزريق روزانه را از ميان می برد يا لااقل تقليل می دهد.

هنوز اين نوع از انسولين روانه بازار نشده است اما با کسب مجوز دولتی، انتظار می رود ميليون ها نفر از مبتلايان به بيماری قند در آمريکا و ساير کشورها به استفاده از آن روی آورند و کارشناسان دارويی فروش سالانه بيش از دو ميليارد دلار از اين دارو را تنها در آمريکا پيش بينی کرده اند.

اين دارو با همکاری فايزر و دو شرکت فرانسوی تهيه می شود که تحقيقات يکی از آنها منجر به کشف فرمول جديدی برای انسولين شد که از طريق بافت های ريوی قابل جذب است و می توان آن را استنشاق کرد.

در عين حال، نوع جديد انسولين که زمان تاثير آن کوتاه مدت تر از نوع تزريقی است، لااقل در حال حاضر به طور کامل جايگزين انسولين تزريقی نمی شود.

به گفته کارشناسان، مبتلايان به بيماری قند می توانند از اين نوع انسولين قبل از صرف غذا استفاده کنند اما احتمالا اکثر بيماران همچنان به نوع تزريقی، با تاثير بلند مدت تر هم نياز خواهند داشت.

انسولين به طور طبيعی در لوزالمعده افراد سالم توليد و ترشح می شود و از انسولين دارويی برای نخستين بار در سال 1921 برای مقابله با عوارض بيماری قند استفاده شد.

ديابت تيپ 1

انسولين نوع جديد برای تمامی مبتلايان به بيماری قند مناسب نيست و خاص کسانی است که به ديابت تيپ 1 مبتلا هستند.

بدن اين گروه از بيماران، که معمولا در سنين کمتر به مرض قند مبتلا می شوند، قادر به توليد انسولين مورد نياز بدن برای تنظيم ميزان گلوکز خون نيست و در نتيجه، بيمار به دريافت انسولين دارويی نياز دارد.

تاکنون از انسولين تنها به شکل تزريقی - گاه چند بار در روز - برای مقابله با عوارض مرض قند و جلوگيری از بروز دشواری های ديگر مرتبط با آن استفاده می شده است.

از آنجا که اين ماده در اثر مواد موجود در معده انسان تجزيه می شود و خاصيت خود را از دست می دهد، استفاده از نوع خوراکی انسولين امکانپذير نبوده و در حال حاضر، نوع استنشاقی آن، که از طريق بافت های ريه جذب می شود، تنها جانشين تزريق است.

نوع ديگر مرض قند با نام ديابت تيپ 2 شناخته می شود که معمولا در دوران بزرگسالی بروز می کند و در بسياری از مبتلايان، عوارض اين بيماری از طريق رژيم غذايی کنترل می شود و در برخی ديگر، استفاده از دارو، معمولا به شکل قرص، نيز ضرورت دارد.

هرگاه عوارض اين نوع مرض قند از طريق رژيم غذايی و داروی خوراکی قابل کنترل نباشد، استفاده از انسولين نيز توصيه می شود که در اين موارد، انسولين استنشاقی نيز ممکن است موثر باشد.

نوع استنشاقی انسولين، که در بريتانيا و چند کشور ديگر نيز در دست بررسی است، به شکل گردی بسيار نرم تهيه شده که نحوه استفاده از آن بی شباهت به داروهای استنشاقی مورد کاربرد مبتلايان به آسم نيست.

يکی از پژوهشگران بريتانيايی که در بررسی اگزوبرا شرکت داشته گفته است که با به بازار آمدن داروی جديد، بسياری از مبتلايان به مرض قند اين امکان را می يابند تا به جای چند بار تزريق انسولين در روز، نياز خود به آن را تنها يک بار از طريق تزريق و در موارد ديگر از راه استنشاق تامين کنند.