به گفته پژوهشگران زنان در هر گروه سنی می توانند با انجام حرکات ورزشی به طور منظم، ميزان خطر ابتلا به سرطان سينه را کاهش دهند.
مطالعات علمی بارها نشان داده است که ورزش منظم به بدن انسان در مقابله با بيماری ها کمک می کند.
تحقيقاتی تازه، که 74 هزار زن در آمريکا در آن شرکت داشته اند، نشان می دهد که برای آغاز فعاليت های ورزشی هيچ سنی دير محسوب نمی شود.
محققان با انتشار مقاله ای در نشريه "انجمن پزشکی آمريکا" نوشتند حتی کسانی که وارد دوره يائسگی شده اند نيز می توانند با ورزش کردن از خطر سرطان سينه بکاهند.
وزرش های منظم
دکتر "ان مک تيرنان" و همکاران او از مرکز مطالعات سرطان هاچينسون در سياتل، مطالعات خود را بر اساس اطلاعاتی که از تک تک اين زنان جمع آوری شده بود انجام داده اند.
از کليه اين 74 هزار زن سوال شده بود چه مقدار از وقت خود را صرف فعاليتهای ورزشی می کنند و آيا در جوانی هم ورزش می کردند يا نه.
محققان دريافتند که خطر ابتلا به سرطان سينه در زنانی که به طور مرتب ورزش می کردند 20 درصد کمتر بود
وزرش های معتدل مانند پياده روی، دوچرخه سواری يا شنا که در هفته پنج بار تکرار شود بيش از هر فعاليت ديگر موثر بوده است.
پژوهشگران متوجه شدند که فعاليت جسمانی همچنين خطر سرطان سينه را در زنانی که احتمال ابتلای آنها به اين سرطان بيش از ساير افراد است نيز کاهش می دهد.
در دو گروه خطر ابتلا به سرطان سينه بالا است. يکی آن دسته که در خانواده آنها سابقه سرطان سينه بوده است و گروه ديگر کسانی که از درمان جايگزينی هورمونی استفاده می کنند.
اين تحقيقات نشان می دهد که ورزش برای زنان لاغر تا وزن متعارف و حتی آنهايی که کمی چاق هستند بيش از ديگر زنان سودمند است.
دانشمندان همچنين متوجه شدند که ورزش های منظم در مورد کسانی که بيش از حد اضافه وزن دارند يا چاق مفرط هستند، موثر نيست.
با اين حال دکتر مک تيرنان اين گروه را تشويق کرد ورزش کنند
وی گفت: "اين يافته مسلما نبايد باعث منصرف شدن زنان چاق از ورزش شود. شروع ورزش برای زنان، حال با هر وزنی، می تواند فوايد متعددی داشته باشد از جمله کاهش خطر بيماری قلبی و ديابت."
خانم مک تيرنان ادامه داد: "اما از نظر خطر سرطان سينه، زنان چاق تنها زمانی بيشترين بهره را از ورزش می برند که وزن خود را کم کنند."
چربی بدن
او اشاره کرد ورزش با کاهش ميزان چربی در بدن از خطر ابتلا به سرطان سينه می کاهد.
وی گفت: "به عقيده ما ورزش خطر سرطان را کاهش می دهد چون چربی بدن را کاهش می دهد و کاهش ميزان چربی بدن خود باعث پايين آمدن هورمون های سرطان زا می شود."
خانم دکتر مک تيرنان گفت: "به اين ترتيب حتی اگر زنی ورزش کند اما از زياده روی در خوردن دست نکشد، به طوری که سطح چربی بدن او بالا بماند، برخلاف زنانی که چربی بدنشان کمتر است از فوايد ضدسرطانی ورزش محروم می شود."
وی گفت زنان بايد پنج روز در هفته و در هر روز30 دقيقه ورزش معتدل انجام دهند.
Tuesday, August 30, 2005
حالت خواب راز شخصيت انسان را برملا می کند
اگر می خواهيد به شخصيت واقعی کسی پی ببريد بهتر است به نحوه خوابيدن او نگاهی بياندازيد.
دانشمندان معتقدند که موقعيت بدن در حال فرو رفتن به خواب، سرنخ مهمی درباره شخصيت فرد به دست می دهد.
پروفسور کريس ايدزيکوسکی، مدير موسسه "خدمات ارزيابی و مشاوره خواب" شش حالت عمومی تر موقعيت بدن در خواب را بررسی کرده و متوجه شده است که هر يک از اين حالات به يک گروه شخصيتی ارتباط دارد.
وی گفت: "همه ما وقتی بيداريم متوجه حرکات و سکنات خود (body language) هستيم، اما اين نخستين باری است که توانسته ايم ببينيم حالت بدن ما هنگام خواب چه تعبيری دارد."
"جالب اينکه شخصيت آدمی با وضعيتی که بدن در حالت خواب به خود می گيرد در اغلب موارد شديدا با آنچه انتظار داريم در تعارض است."
حالت هايی که دکتر ايدزيکوسکی مطالعه کرده به شرح زير است:
•جنينی: کسانی که به هنگام خواب از بغل چمباتمه می زنند، افرادی در ظاهر سرسخت اما قلبا حساس توصيف می شوند. ممکن است در برخورد اول با ساير افراد خجالتی باشند، اما به سرعت حالت طبيعی خود را بازمی يابند.
اين عمومی ترين حالت خواب است و 41 درصد از هزار نفری که مورد مطالعه قرار گرفتند را شامل می شود. تعداد زنانی که در اين حالت می خوابند بيش از دو برابر تعداد مردان است.
•خوابيدن رو به پهلو (15 درصد): دراز کشيدن روی يک طرف بدن درحالی که دو بازو نيز به موازات بدن راست شده باشد. اين گروه افرادی ساده گير و اجتماعی هستند که مايلند خود را قاطی جمع کنند و به بيگانگان اعتماد می کنند، با اين حال ممکن است زودباور باشند.
•خوابيدن رو به پهلو با دستان باز (13 درصد): گفته می شود کسانی که روی پهلو می خوابند و هر دو دست خود را به طرف مقابل باز می کنند شخصيت باز و گشاده ای دارند اما می توانند مظنون و بدبين باشند. در تصميم گيری کند هستند، اما زمانی که تصميمی گرفتند بعيد است از آن برگردند.
•خوابيدن به پشت با دستان بسته (8 درصد): کسانی که به پشت می خوابند درحالی که دستانشان به پهلوها چسبيده معمولا افرادی ساکت و خوددار هستند. از هياهو می پرهيزند، اما برای خود و ديگران معيارهای برجسته می گزينند.
•خوابيدن روی شکم (7 درصد): کسانی که رو به تشک می خوابند درحالی که با دست هايشان بالش را بغل کرده و سر را به يک طرف برگردانده اند اغلب آدم هايی خوش معاشرت و جسور هستند، اما در عين حال می توانند عصبی و زودرنج باشند و از انتقاد يا شرايط دشوار خوششان نمی آيد.
•خوابيدن رو به پشت با دستان باز (5 درصد): کسانی که به پشت می خوابند و دست های خود را باز می گذارند دوستان خوبی می يابند چون هميشه آماده گوش سپردن به ديگران و دراز کردن دست ياری هستند. اين گروه معمولا علاقه ندارند در مرکز توجه باشند.
باقی کسانی که در اين مطالعه شرکت کردند گفتند موقع به خواب رفتن حالت ثابتی ندارند يا از آن بی خبرند.
عواقب بهداشتی
پروفسور ايدزيکوسکی همچنين تاثير حالات مختلف خواب بر سلامت انسان را مطالعه کرد.
او به اين نتيجه رسيد که حالت رو به دشک برای هضم غذا مفيد است درحالی که حالات رو به پشت با دستان باز يا بسته احتمالا بيش از ساير حالات به خرناس و خواب بد منجر می شود.
اين تحقيقات همچنين نشان داد که افراد معمولا حالت خوابيدن خود را عوض نمی کنند. تنها 5 درصد گفتند هر شب در حالت مختلفی به خواب می روند.
پروفسور ايدزيکوسکی همچنين دريافت که خوابيدن درحالتی که يک دست يا پا رو به جلو راست شده در بريتانيا عموميت بيشتری دارد.
يک دهم افراد نيز مايلند به هنگام خواب تمام بدن را با پتو بپوشانند.
شش حالت بدن در موقع خواب
دانشمندان معتقدند که موقعيت بدن در حال فرو رفتن به خواب، سرنخ مهمی درباره شخصيت فرد به دست می دهد.
پروفسور کريس ايدزيکوسکی، مدير موسسه "خدمات ارزيابی و مشاوره خواب" شش حالت عمومی تر موقعيت بدن در خواب را بررسی کرده و متوجه شده است که هر يک از اين حالات به يک گروه شخصيتی ارتباط دارد.
وی گفت: "همه ما وقتی بيداريم متوجه حرکات و سکنات خود (body language) هستيم، اما اين نخستين باری است که توانسته ايم ببينيم حالت بدن ما هنگام خواب چه تعبيری دارد."
"جالب اينکه شخصيت آدمی با وضعيتی که بدن در حالت خواب به خود می گيرد در اغلب موارد شديدا با آنچه انتظار داريم در تعارض است."
حالت هايی که دکتر ايدزيکوسکی مطالعه کرده به شرح زير است:
•جنينی: کسانی که به هنگام خواب از بغل چمباتمه می زنند، افرادی در ظاهر سرسخت اما قلبا حساس توصيف می شوند. ممکن است در برخورد اول با ساير افراد خجالتی باشند، اما به سرعت حالت طبيعی خود را بازمی يابند.
اين عمومی ترين حالت خواب است و 41 درصد از هزار نفری که مورد مطالعه قرار گرفتند را شامل می شود. تعداد زنانی که در اين حالت می خوابند بيش از دو برابر تعداد مردان است.
•خوابيدن رو به پهلو (15 درصد): دراز کشيدن روی يک طرف بدن درحالی که دو بازو نيز به موازات بدن راست شده باشد. اين گروه افرادی ساده گير و اجتماعی هستند که مايلند خود را قاطی جمع کنند و به بيگانگان اعتماد می کنند، با اين حال ممکن است زودباور باشند.
•خوابيدن رو به پهلو با دستان باز (13 درصد): گفته می شود کسانی که روی پهلو می خوابند و هر دو دست خود را به طرف مقابل باز می کنند شخصيت باز و گشاده ای دارند اما می توانند مظنون و بدبين باشند. در تصميم گيری کند هستند، اما زمانی که تصميمی گرفتند بعيد است از آن برگردند.
•خوابيدن به پشت با دستان بسته (8 درصد): کسانی که به پشت می خوابند درحالی که دستانشان به پهلوها چسبيده معمولا افرادی ساکت و خوددار هستند. از هياهو می پرهيزند، اما برای خود و ديگران معيارهای برجسته می گزينند.
•خوابيدن روی شکم (7 درصد): کسانی که رو به تشک می خوابند درحالی که با دست هايشان بالش را بغل کرده و سر را به يک طرف برگردانده اند اغلب آدم هايی خوش معاشرت و جسور هستند، اما در عين حال می توانند عصبی و زودرنج باشند و از انتقاد يا شرايط دشوار خوششان نمی آيد.
•خوابيدن رو به پشت با دستان باز (5 درصد): کسانی که به پشت می خوابند و دست های خود را باز می گذارند دوستان خوبی می يابند چون هميشه آماده گوش سپردن به ديگران و دراز کردن دست ياری هستند. اين گروه معمولا علاقه ندارند در مرکز توجه باشند.
باقی کسانی که در اين مطالعه شرکت کردند گفتند موقع به خواب رفتن حالت ثابتی ندارند يا از آن بی خبرند.
عواقب بهداشتی
پروفسور ايدزيکوسکی همچنين تاثير حالات مختلف خواب بر سلامت انسان را مطالعه کرد.
او به اين نتيجه رسيد که حالت رو به دشک برای هضم غذا مفيد است درحالی که حالات رو به پشت با دستان باز يا بسته احتمالا بيش از ساير حالات به خرناس و خواب بد منجر می شود.
اين تحقيقات همچنين نشان داد که افراد معمولا حالت خوابيدن خود را عوض نمی کنند. تنها 5 درصد گفتند هر شب در حالت مختلفی به خواب می روند.
پروفسور ايدزيکوسکی همچنين دريافت که خوابيدن درحالتی که يک دست يا پا رو به جلو راست شده در بريتانيا عموميت بيشتری دارد.
يک دهم افراد نيز مايلند به هنگام خواب تمام بدن را با پتو بپوشانند.
شش حالت بدن در موقع خواب
Tuesday, August 23, 2005
آناناس؛ ضد سرطان
كارشناسان مؤسسه تحقيقات پزشكى كوئينزلند موفق به استخراج دو نوع مولكول مختلف از ساقه هاى خرد شده آناناس شدند كه به گفته آنان مى تواند در مبارزه عليه رشد تومورهاى سرطانى به يارى انسان بشتابد.
بر اساس اين گزارش، يكى از اين دو مولكول به نام «CCS» مى تواند عملكرد پروتئين «Ras» را كه در توسعه ۳۰ درصد از سرطان ها نقش دارد، متوقف كند.
همچنين مولكول ديگر نيز به نام «CCZ» قادر است سيستم ايمنى بدن را براى هدف قرار دادن و نابود ساختن سلول هاى سرطانى تحريك كند.
محققان بر بهره گيرى از اين مولكول هاى تازه كشف شده در توسعه داروهاى جديد تأكيد كرده اند و مى گويند استفاده از اين تركيبات ضد سرطان به ويژه در مبارزه با سرطان سينه، ريه، روده بزرگ، تخمدان و سرطان پوست بسيار مؤثر و كارآمد خواهد بود.
بر اساس اين گزارش، يكى از اين دو مولكول به نام «CCS» مى تواند عملكرد پروتئين «Ras» را كه در توسعه ۳۰ درصد از سرطان ها نقش دارد، متوقف كند.
همچنين مولكول ديگر نيز به نام «CCZ» قادر است سيستم ايمنى بدن را براى هدف قرار دادن و نابود ساختن سلول هاى سرطانى تحريك كند.
محققان بر بهره گيرى از اين مولكول هاى تازه كشف شده در توسعه داروهاى جديد تأكيد كرده اند و مى گويند استفاده از اين تركيبات ضد سرطان به ويژه در مبارزه با سرطان سينه، ريه، روده بزرگ، تخمدان و سرطان پوست بسيار مؤثر و كارآمد خواهد بود.
Thursday, August 18, 2005
گرفتن حمام آفتاب برای برنزه شدن می تواند 'اعتيادآور' باشد
دانشمندان در دانشگاه تگزاس متوجه شده اند که برخی از مردم ممکن است به گرفتن آفتاب برای برنزه شدن "معتاد" باشند.
اين تحقيقات که نتايج آن در مجله "آرشيوهای پوست شناسی" (Archives of Dermatology) چاپ شده است حاکی است که عادت به گرفتن حمام آفتاب در 53 درصد از کسانی که منظما کنار دريا می روند ممکن است در حد وابستگی باشد.
متخصصان سرطان پوست می گويند اين مطالعه از اين نظر جالب است که رفتار کسانی را که عليرغم آگاهی از خطرات گرفتن آفتاب، در آن زياده روی می کنند توضيح می دهد.
با اين حال يک دانشمند متخصص اعتياد گفت که محتمل تر است اين يک نوع "افراط کاری" باشد نه اعتياد.
'آگاه از خطرات'
دانشمندان در دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس در گالوستون برای ارزيابی اينکه آيا افراد مورد مطالعه به گرفتن حمام آفتاب اعتياد دارند يا نه، از ملاک های شناخته شده برای ارزيابی اعتياد به الکل و مواد مخدر استفاده کردند.
آنها از 145 نفر که عادت دارند به طور مرتب لب دريا بروند، عادات آنها در گرفتن حمام آفتاب را جويا شدند.
براساس پرسشنامه ای که بر يک آزمون شناخته شده بين المللی در ارزيابی اعتياد به الکل استوار است، 26 درصد از افراد مورد مطالعه به عنوان کسانی که عادت آنها در گرفتن حمام آفتاب در حد "وابستگی" است طبقه بندی شدند.
اما وقتی پرسشنامه ديگری از "کتاب راهنمای تشخيص و آمار اختلالات مغزی" از انجمن روانپزشکی آمريکا مورد استفاده قرار گرفت، 53 درصد از آنها "وابسته" به گرفتن آفتاب تشخيص داده شدند.
پروفسور ريچارد وگنر، که اين مطالعه تحت نظر او انجام شد، گفت: "جالب است که با دستکاری خفيف ابزارهايی که برای شناسايی اختلالات مربوط به مواد اعتيادآور به کار می رود، عملا می توانيم شباهتی عينی ميان عادت به گرفتن آفتاب و آن اختلالات پيدا کنيم."
"متخصصين پوست اغلب از افرادی که 'به آفتاب اعتياد دارند' حرف می زنند - کسانی که می دانند برايشان خوب نيست هميشه برنزه باشند، اما به نظر می رسد قادر نباشند از گرفتن آفتاب خودداری کنند."
براساس آمارها سالانه تقريبا دو هزار نفر در بريتانيا در اثر ابتلا به سرطان پوست جان می بازند.
مطالعات قبلی نشان داده بود که بسياری از کسانی که به طور منظم خود را در معرض اشعه ماورای بنفش خورشيد قرار می دهند تا برنزه شوند، آگاهند که با اين کار خطر ابتلا به سرطان پوست را افزايش می دهند.
کالين دراموند، استاد روانشناسی اعتياد در دانشکده پزشکی بيمارستان سن جورج در لندن گفت: "اين موضوع که هر عادتی در جهان را اعتياد بناميم برايم نگران کننده است. اين تمايل وجود دارد که رفتارهای افراطی را به اعتياد تعبير کنيم."
وی گفت اعتياد به اين معنی است که يک نوع ساز و کار شيميايی خاصی در مغز روی می دهد که رفتار فرد را تعيين می کند.
وجود چنين ساز و کارهايی در مورد کسانی که زياد آفتاب می گيرند ثابت نشده است، بنابراين نمی توان آن را اعتياد ناميد.
وی گفت مردم خود را برنزه می کنند چون می خواهند همرنگ جمع شوند، نه اينکه به آن اعتياد داشته باشند.
اين تحقيقات که نتايج آن در مجله "آرشيوهای پوست شناسی" (Archives of Dermatology) چاپ شده است حاکی است که عادت به گرفتن حمام آفتاب در 53 درصد از کسانی که منظما کنار دريا می روند ممکن است در حد وابستگی باشد.
متخصصان سرطان پوست می گويند اين مطالعه از اين نظر جالب است که رفتار کسانی را که عليرغم آگاهی از خطرات گرفتن آفتاب، در آن زياده روی می کنند توضيح می دهد.
با اين حال يک دانشمند متخصص اعتياد گفت که محتمل تر است اين يک نوع "افراط کاری" باشد نه اعتياد.
'آگاه از خطرات'
دانشمندان در دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس در گالوستون برای ارزيابی اينکه آيا افراد مورد مطالعه به گرفتن حمام آفتاب اعتياد دارند يا نه، از ملاک های شناخته شده برای ارزيابی اعتياد به الکل و مواد مخدر استفاده کردند.
آنها از 145 نفر که عادت دارند به طور مرتب لب دريا بروند، عادات آنها در گرفتن حمام آفتاب را جويا شدند.
براساس پرسشنامه ای که بر يک آزمون شناخته شده بين المللی در ارزيابی اعتياد به الکل استوار است، 26 درصد از افراد مورد مطالعه به عنوان کسانی که عادت آنها در گرفتن حمام آفتاب در حد "وابستگی" است طبقه بندی شدند.
اما وقتی پرسشنامه ديگری از "کتاب راهنمای تشخيص و آمار اختلالات مغزی" از انجمن روانپزشکی آمريکا مورد استفاده قرار گرفت، 53 درصد از آنها "وابسته" به گرفتن آفتاب تشخيص داده شدند.
پروفسور ريچارد وگنر، که اين مطالعه تحت نظر او انجام شد، گفت: "جالب است که با دستکاری خفيف ابزارهايی که برای شناسايی اختلالات مربوط به مواد اعتيادآور به کار می رود، عملا می توانيم شباهتی عينی ميان عادت به گرفتن آفتاب و آن اختلالات پيدا کنيم."
"متخصصين پوست اغلب از افرادی که 'به آفتاب اعتياد دارند' حرف می زنند - کسانی که می دانند برايشان خوب نيست هميشه برنزه باشند، اما به نظر می رسد قادر نباشند از گرفتن آفتاب خودداری کنند."
براساس آمارها سالانه تقريبا دو هزار نفر در بريتانيا در اثر ابتلا به سرطان پوست جان می بازند.
مطالعات قبلی نشان داده بود که بسياری از کسانی که به طور منظم خود را در معرض اشعه ماورای بنفش خورشيد قرار می دهند تا برنزه شوند، آگاهند که با اين کار خطر ابتلا به سرطان پوست را افزايش می دهند.
کالين دراموند، استاد روانشناسی اعتياد در دانشکده پزشکی بيمارستان سن جورج در لندن گفت: "اين موضوع که هر عادتی در جهان را اعتياد بناميم برايم نگران کننده است. اين تمايل وجود دارد که رفتارهای افراطی را به اعتياد تعبير کنيم."
وی گفت اعتياد به اين معنی است که يک نوع ساز و کار شيميايی خاصی در مغز روی می دهد که رفتار فرد را تعيين می کند.
وجود چنين ساز و کارهايی در مورد کسانی که زياد آفتاب می گيرند ثابت نشده است، بنابراين نمی توان آن را اعتياد ناميد.
وی گفت مردم خود را برنزه می کنند چون می خواهند همرنگ جمع شوند، نه اينکه به آن اعتياد داشته باشند.
Thursday, August 11, 2005
Monday, August 01, 2005
سرطان پستان چيست؟
آناهيتا بنيسی
کارشناس علوم پزشکی
پستان مجموعه ای از غدد شيری Lobules، کانالهای هدايت کننده شير Ducts به سر پستان و مقدار زيادی چربی است.
سرطان پستان بيماری ای است که در آن سلولهای بدخيم از بافت پستان منشاء می گيرند و به طور نامنظم و فزاينده ای تکثير می يابند و بدون اينکه موجب عکس العمل تدافعی و تهاجمی در سيستم ايمنی بدن شوند، به طريقی از سيستم ايمنی و دفاعی بدن عبور می کنند.
با توجه به ساختار غده پستان عمده ترين انواع اين بيماری به دو دسته تقسيم می‌شوند: کارسنوم لوبول Lobular Carcinoma و کارسنوم مجرايی Ductal Carcinoma.
علائم هشدار دهنده سرطان پستان
تورم و وجود توده سخت و غيرحساس با حدود نامشخص در پستان.
تغييرات نوک پستان شامل خشکی و اگزمای سر پستان که تداوم پيدا کرده و بهبود نيابد
فرورفتگی نوک پستان
انحراف و تغيير در سر پستان
ترشحات سر پستان بويژه ترشحات خونی
تغييرات در شکل و انحنای طبيعی و تقارن پستان
تورم گره های لنفاوی زير بغل
سابقه قبلی سرطان در يک پستان
سبب‌شناسی: سرطان زايی پستان
سرطان پستان شايع ترين نوع سرطان در ميان زنان است. اما سرطان پستان تنها مختص زنان نبوده بلکه مردان نيز در خطر ابتلا به آن هستند. تحقيقات آماری و بالينی روند بدخيمی بيماری سرطان پستان را به عوامل زير مرتبط می دانند:
عوامل ژنتيکی: سابقه ارثی سرطان عامل مهمی در ابتلا به سرطان پستان است. وجود سابقه سرطان پستان بين اعضای نزديک خانواده از جمله مادر، خواهر، دختر، پدر و برادر احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزايش می‌دهد.
جلوگيری از سرطان پستان به طريق عمل جراحی (ماستکتومی) و برداشتن و تخليه دو پستان اقدامی پيشگيرانه جدی برای زمانی که بروز سرطان پستان در شخص بيش از %۵۰ باشد توصيه می شود. اما از آنجا که نمی‌توان بافت پستان را به طور صددرصد برداشت احتمال عود سرطان در شخص هنوز باقی است.
سن ـ سرطان پستان رابطه مستقيم با افزايش سن دارد. سرطان پستان در سنين بلوغ و زير ۲۰ سال بسيار نادر و در سنين ۴۰ تا ۵۵ سالگی احتمال ابتلا به آن روندی يکنواخت دارد. زنان بالای ۵۵ سال بيشتر در معرض خطر ابتلاء به سرطان پستان هستند و بايد بيشتر متوجه علائم هشدار دهنده اين بيماری باشند
تغذيه و شيوه زندگی - رژيم غذايی دارای اثرات بالقوه ای در پيشگيری و يا پيشتازی ايجاد سرطان پستان به شمار می رود. مطالعات و تحقيقات علمی ثابت کرده اند که استفاده از سبزيجات تازه و فعاليت جسمانی عامل محافظتی در مقابل سرطان پستان تلقی می شوند در حالی که مقادير زياد چربی حيوانی، مصرف زياد الکل و دخانيات عامل مستعد کننده و پيشتاز در ايجاد سرطان پستان شناخته شده است
مواد شيميايی - تماس با مواد شيميايی سرطان‌زا در محيط مانند پرتونگارها و راديوم از عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان است
عوامل هورمونی: افزايش ميزان ترشح هورمونهای استروئيدی مانند استروژن در خون اغلب موجب تسريع روند بدخيمی سرطان پستان می شود. از ديگر عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان می توان به اين موارد اشاره کرد:
اولين زايمان در سنين بالای ۳۰ سال
بلوغ زودرس
يائستگی ديررس
تشعشع زياد اشعه به قفسه سينه
ابتلا به برخی از بيماريهای خوشخيم پستان
چاقی مفرط
الگوهای غربالگری سرطان پستان
کشف و معالجه سرطان پستان در مراحل اوليه احتمال بهبودی و درمان بيمار را افزايش می‌دهد. هدف از الگوهای تشخيص کشف سلولهای سرطانی در مرحله‌ای است که هنوز گسترش نيافته اند و متاستاز در آنها صورت نگرفته است. از اين رو، برای تشخيص و کشف توده سرطانی در مراحل اوليه نياز به اجرای الگوهای غربالگری است که عبارتند از :
۱- خودآزمايی- فراگيری چگونگی معاينه مرتب و منظم پستانها توسط خود شخص بهترين روش برای آگاهی و کشف هرگونه تغيير در پستان است. مناسبترين زمان خودآزمايی ۵ تا ۶ روز بعد از پايان عادت ماهانه برای زنان در سنين باروری است. زنانی که يائسه شده اند، بايد يک روز معين در هر ماه را برای اين معاينه انتخاب کنند.
هنگام معاينه ابتدا جلوی آينه ايستاده و در آينه با نور کافی به پستانها به ويژه نوک آنها نگاه کرده و وجود و پيدايش هر تغييری در پوست و نوک پستان را ملاحظه کنيد. سپس در حالت ايستاده دستهای خود را پائين آورده و شکل ظاهری پستان را نگاه کنيد. سپس دستهای خود را بالای سر برده و به دقت هرگونه تغيير در پستان را مورد توجه قرار دهيد. سپس به پشت دراز کشيده و يک دست را زير سر خود گذاشته و با دست ديگر به آرامی پستان را با حرکات دورانی لمس کنيد. بعد از معاينه پستانها زير بغل خود را لمس کنيد. زيربغل محل رشد غدد لنفاوی است و وجود توده و يا بزرگ شدن غدد لنفاوی در اين ناحيه بسيار مهم است و بايد به پزشک مراجعه کرد.
2- معاينه توسط پزشک: معاينات بدنی توسط پزشک شامل بررسی صدای قلب و ريه، غده های لنفاوی در ناحيه گردن و زير بغل، معاينه پستان و شکم است.
ماموگرافی
۳- ماموگرافی: يا عکسبرداری با اشعه ايکس از پستانها که معمولا در زنان بالای ۴۰ سال تجويز می‌شود. ماموگرافی احتمال پی بردن به وجود سرطان را بالا می برد. در اين روش برای تشخيص محل توده در پستان با تاباندن اشعه x از بالا به پايين يک نما و با تاباندن اشعه از يک پهلو به پهلوی ديگر دومين نما حاصل می شود. بررسی ماموگرام (تصوير حاصل از ماموگرافی) اطلاعات نسبتاً دقيقی در مورد اندازه توده و قطر و نواحی منظم و غير منظم توده را به دست می دهد.
۴- سونوگرافی: در زنان زير ۴۰ سال به علت ساختار پستانها، سونوگرافی روش بررسی دقيق تری است. در اين شيوه از امواج صوتی جهت بررسی ساختار توده در پستان استفاده می شود.
۵- ام آر ای (MRI)
۶-اسکن استخوان Bone Scan - تصويربرداری از استخوان به وسيله يک ماده راديواکتيو روشی بسيار ارزشمند است که در تشخيص انتشار سرطان به استخوان، موثر بودن درمان سرطان و روند التيامی نواحی درگير در استخوان به کار می رود.
۷ - نمونه برداری يا بيوپسی (biopsy): يکی ديگر از الگوهای مهم تشخيص است که اطلاعات دقيق‌تری را از وضعيت خوشخيم و يا بدخيم بودن توده به دست می دهد. روشهای متفاوت بيوپسی عبارتند از:
نمونه‌برداری با سوزن (needle aspiration): در اين روش توده را بين دو انگشت نگه‌داشته و با يک سوزن ظريف مقداری از بافت با سرنگ کشيده شده و تحت بررسی پاتولوژی قرار می گيرد.
نمونه‌برداری هسته‌ای (Cone biopsy): در اين نوع نمونه برداری، بافت تحت بيهوشی موضعی قرار می گيرد و بخشی از پوست را برش داده شده و با يک سوزن ضخيم قسمتی از بافت برداشته شده و مورد بررسی پاتولوژی قرار می گيرد.
نمونه‌برداری باز (جراحی). در اين روش، بيهوشی عمومی لازم است. جراحی می تواند به دو روش انجام گيرد: ۱- برداشتن تمامی توده و مقداری از بافت پيرامون آن ۲- نمونه‌برداری برشی: در اين روش به علت بزرگی توده و چسبيده بودن آن به پوست يا قفسه سينه قسمتی از توده برداشته شده و مورد مطالعات پاتولژی قرار می گيرد.
۸- آزمايش خون- تومورهای سرطانی آنتی ژن‌های مشخصی را توليد می کنند که ممکن است از طريق آزمايش خون کشف شوند. تشخيص سرطان پستان با اندازه گيری آنتی ژن کارسينو امبريونيک (CEA Carcinoembryonic Antigen) از آزمايش های غربالگر اين بيماری است. افزايش ميزان اين آنتی ژن مبين نشانه های سرطان پستان است و کاهش ميزان اين آنتی ژن در حين درمان نشانه مهار کردن رشد سرطانی سلول و بهبودی بيمار است.
الگوهای درمان سرطان پستان
فرايند درمان سرطان برای هر شخص معين با شرايط بيماری وی می‌باشد. از نمونه الگوهای درمانی اگر دامنه سرطان پستان و غده‌های لنفاوی به زير بغل محدود باشدعبارتند از:
۱- جراحی: مرحله اول معالجه جراحی و برداشتن توده به طريق لامپکتومی (lumpectomy) و يا برداشتن و تخليه پستان (mastectomy) ماستکتومی است و سپس شيوه‌های مانند اشعه درمانی و شيمی درمانی و هورمون درمانی و يا ترکيبی از اين روشها انتخاب می‌شود. در مورادی که سرطان پيشرفته بوده و به ساير نقاط بدن گسترش پيدا کرده باشد معالجات توسط اشعه و شيمی درانی تجويز می‌شود. عوارض جانبی جراحی‌ـ قرمزی، التهاب، کشيدگی پوست سينه و سفتی پستان می‌باشد.
۲-راديوتراپی (اشعه درمانی)ـ روشی است که طی آن از اشعه با انرژی زياد استفاده می شود و با آسيب رساندن به سلولهای زنده منجر به مرگ آنها می‌شوند.عوارض جانبی راديوتراپی خستگی شديد،افسردگی، تهوع، استفراغ، بی اشتهايی و آسيب‌های عروقی و تنفسی می تواند از ديگر عوارض جانبی راديو تراپی باشد. همچنين راديوتراپی ممکن است باعث سرکوب سيستم خونساز بدن و کاهش گلبولهای سفيد و ضعف سيستم ايمنی بدن و نهايتا بروز عفونت شود.
۳- شيمی درمانی‌ـ شيمی درمانی جهت پيشگيری از عود بيماری و مواردی که سرطان در بدن پخش شده تجويز می شود. استفاده از داروهای شيميايی منجر به انهدام سلولهای سرطانی می شود. عوارض جانبی شيمی درمانی عبارتند از: حالت تهوع و استفراغ، ريزش موی سر و ابرو، کاهش گلبولهای سفيد خون، ضعف سيستم ايمنی و دفاعی بدن، عفونت، احساس درد، خشکی دهان و پوکی استخوان، کم‌خونی، کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون که ممکن است سبب خستگی، سرگيجه و احساس سرما در بيمار شود. اسهال و يبوست، سفتی و خشکی مفاصل از ديگر عوارض جانبی شيمی درمانی است.
۴- هورمون درمانی‌ـ اين روش برای پيشگيری از عود سرطان کاربرد دارد و هدف از آن، کاهش هورمونهای جنسی زنانه (استروژن و پروژسترون) است. برداشتن تخمدانها و يا از کار انداختن آن با اشعه از روش های اين نوع درمان است.
هورمون درمانی در پيشگيری از عود سرطان کاربرد دارد
استفاده از داروهای ضد استروژن مانند تاموکسی فن (Tamoxifen) نيز يکی ديگر از اين روش ها است. حساسيت غده به استروژن با بررسی و آزمايش پاتولوژيکی روی تودة سرطان بيمار پس از نمونه‌برداری مشخص و درجه‌بندی می‌شود. اين درجه حساسيت با اعداد ۱- ۲ و ۳ تقسيم‌بندی می‌شود به طوری که صفر برابر عدم حساسيت به استروژن و ۳ حساسيت شديد محسوب می‌شود.
گر گرفتگی، افزايش ترشحات واژن، افزايش وزن، خشکی پوست، ضعف و خستگی، سردرد و افسردگی، سرگيجه، و ايجاد لخته خون در وريد از عوارض جانبی تاموکسی فن است.
درمان سرطان پستان در زمان حاملگی نيز امکانپذير است اما اين امر رابطه مستقيم با درجه پيشرفت سرطان، نوع درمان مورد نياز و سن جنين دارد. برداشتن و تخليه پستان و غده‌های لنفاوی در زمان حاملگی امکانپذير است و لزومی به قطع حاملگی نيست. اما در چنين مواردی درمانهای ثانويه مانند اشعه درمانی و شيمی درمانی به دليل عوارض سوء آنها در جنين به کار گرفته نمی شود. اگر سرطان قابليت پيشرفت داشته باشد، با تعيين سن جنين ممکن است اقدام به دنيا آوردن زودرس جنين شود.
زنانی که در سنين بارداری هستند، ممکن است بعد از شيمی درمانی عادت ماهيانه آنها قطع شده و دچار يائسگی زودرس شوند (و يا در بعضی مواقع عادت ماهانه بعد از ۱۲-۶ ماه برمی گردد. در برخی از موارد بيمار ممکن است دچار خونريزی ادامه دار شود و عادت ماهيانه او قطع نشود. بيماران مبتلا به سرطان پستان نبايد از قرصهای ضدحاملگی که موجب ترشح هورمونهای هورمونهای جنسی زنانه می شود استفاده کنند و حاملگی تا پس از ۶ ماه بعد از اتمام درمان توصيه نمی‌شود.
موفقيتهای تشخيص و درمان سريعتر بيماران مبتلا به سرطان پستان، تکامل روشهای جديد تشخيصی و درمانی مانند شيمی درمانی و هورمون درمانی و الگوهای غربالگری سرطان پستان توانسته مرگ و مير ناشی از اين بيماری را کاهش دهد.
کارشناس علوم پزشکی
پستان مجموعه ای از غدد شيری Lobules، کانالهای هدايت کننده شير Ducts به سر پستان و مقدار زيادی چربی است.
سرطان پستان بيماری ای است که در آن سلولهای بدخيم از بافت پستان منشاء می گيرند و به طور نامنظم و فزاينده ای تکثير می يابند و بدون اينکه موجب عکس العمل تدافعی و تهاجمی در سيستم ايمنی بدن شوند، به طريقی از سيستم ايمنی و دفاعی بدن عبور می کنند.
با توجه به ساختار غده پستان عمده ترين انواع اين بيماری به دو دسته تقسيم می‌شوند: کارسنوم لوبول Lobular Carcinoma و کارسنوم مجرايی Ductal Carcinoma.
علائم هشدار دهنده سرطان پستان
تورم و وجود توده سخت و غيرحساس با حدود نامشخص در پستان.
تغييرات نوک پستان شامل خشکی و اگزمای سر پستان که تداوم پيدا کرده و بهبود نيابد
فرورفتگی نوک پستان
انحراف و تغيير در سر پستان
ترشحات سر پستان بويژه ترشحات خونی
تغييرات در شکل و انحنای طبيعی و تقارن پستان
تورم گره های لنفاوی زير بغل
سابقه قبلی سرطان در يک پستان
سبب‌شناسی: سرطان زايی پستان
سرطان پستان شايع ترين نوع سرطان در ميان زنان است. اما سرطان پستان تنها مختص زنان نبوده بلکه مردان نيز در خطر ابتلا به آن هستند. تحقيقات آماری و بالينی روند بدخيمی بيماری سرطان پستان را به عوامل زير مرتبط می دانند:
عوامل ژنتيکی: سابقه ارثی سرطان عامل مهمی در ابتلا به سرطان پستان است. وجود سابقه سرطان پستان بين اعضای نزديک خانواده از جمله مادر، خواهر، دختر، پدر و برادر احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزايش می‌دهد.
جلوگيری از سرطان پستان به طريق عمل جراحی (ماستکتومی) و برداشتن و تخليه دو پستان اقدامی پيشگيرانه جدی برای زمانی که بروز سرطان پستان در شخص بيش از %۵۰ باشد توصيه می شود. اما از آنجا که نمی‌توان بافت پستان را به طور صددرصد برداشت احتمال عود سرطان در شخص هنوز باقی است.
سن ـ سرطان پستان رابطه مستقيم با افزايش سن دارد. سرطان پستان در سنين بلوغ و زير ۲۰ سال بسيار نادر و در سنين ۴۰ تا ۵۵ سالگی احتمال ابتلا به آن روندی يکنواخت دارد. زنان بالای ۵۵ سال بيشتر در معرض خطر ابتلاء به سرطان پستان هستند و بايد بيشتر متوجه علائم هشدار دهنده اين بيماری باشند
تغذيه و شيوه زندگی - رژيم غذايی دارای اثرات بالقوه ای در پيشگيری و يا پيشتازی ايجاد سرطان پستان به شمار می رود. مطالعات و تحقيقات علمی ثابت کرده اند که استفاده از سبزيجات تازه و فعاليت جسمانی عامل محافظتی در مقابل سرطان پستان تلقی می شوند در حالی که مقادير زياد چربی حيوانی، مصرف زياد الکل و دخانيات عامل مستعد کننده و پيشتاز در ايجاد سرطان پستان شناخته شده است
مواد شيميايی - تماس با مواد شيميايی سرطان‌زا در محيط مانند پرتونگارها و راديوم از عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان است
عوامل هورمونی: افزايش ميزان ترشح هورمونهای استروئيدی مانند استروژن در خون اغلب موجب تسريع روند بدخيمی سرطان پستان می شود. از ديگر عوامل موثر در ابتلا به سرطان پستان می توان به اين موارد اشاره کرد:
اولين زايمان در سنين بالای ۳۰ سال
بلوغ زودرس
يائستگی ديررس
تشعشع زياد اشعه به قفسه سينه
ابتلا به برخی از بيماريهای خوشخيم پستان
چاقی مفرط
الگوهای غربالگری سرطان پستان
کشف و معالجه سرطان پستان در مراحل اوليه احتمال بهبودی و درمان بيمار را افزايش می‌دهد. هدف از الگوهای تشخيص کشف سلولهای سرطانی در مرحله‌ای است که هنوز گسترش نيافته اند و متاستاز در آنها صورت نگرفته است. از اين رو، برای تشخيص و کشف توده سرطانی در مراحل اوليه نياز به اجرای الگوهای غربالگری است که عبارتند از :
۱- خودآزمايی- فراگيری چگونگی معاينه مرتب و منظم پستانها توسط خود شخص بهترين روش برای آگاهی و کشف هرگونه تغيير در پستان است. مناسبترين زمان خودآزمايی ۵ تا ۶ روز بعد از پايان عادت ماهانه برای زنان در سنين باروری است. زنانی که يائسه شده اند، بايد يک روز معين در هر ماه را برای اين معاينه انتخاب کنند.
هنگام معاينه ابتدا جلوی آينه ايستاده و در آينه با نور کافی به پستانها به ويژه نوک آنها نگاه کرده و وجود و پيدايش هر تغييری در پوست و نوک پستان را ملاحظه کنيد. سپس در حالت ايستاده دستهای خود را پائين آورده و شکل ظاهری پستان را نگاه کنيد. سپس دستهای خود را بالای سر برده و به دقت هرگونه تغيير در پستان را مورد توجه قرار دهيد. سپس به پشت دراز کشيده و يک دست را زير سر خود گذاشته و با دست ديگر به آرامی پستان را با حرکات دورانی لمس کنيد. بعد از معاينه پستانها زير بغل خود را لمس کنيد. زيربغل محل رشد غدد لنفاوی است و وجود توده و يا بزرگ شدن غدد لنفاوی در اين ناحيه بسيار مهم است و بايد به پزشک مراجعه کرد.
2- معاينه توسط پزشک: معاينات بدنی توسط پزشک شامل بررسی صدای قلب و ريه، غده های لنفاوی در ناحيه گردن و زير بغل، معاينه پستان و شکم است.
ماموگرافی
۳- ماموگرافی: يا عکسبرداری با اشعه ايکس از پستانها که معمولا در زنان بالای ۴۰ سال تجويز می‌شود. ماموگرافی احتمال پی بردن به وجود سرطان را بالا می برد. در اين روش برای تشخيص محل توده در پستان با تاباندن اشعه x از بالا به پايين يک نما و با تاباندن اشعه از يک پهلو به پهلوی ديگر دومين نما حاصل می شود. بررسی ماموگرام (تصوير حاصل از ماموگرافی) اطلاعات نسبتاً دقيقی در مورد اندازه توده و قطر و نواحی منظم و غير منظم توده را به دست می دهد.
۴- سونوگرافی: در زنان زير ۴۰ سال به علت ساختار پستانها، سونوگرافی روش بررسی دقيق تری است. در اين شيوه از امواج صوتی جهت بررسی ساختار توده در پستان استفاده می شود.
۵- ام آر ای (MRI)
۶-اسکن استخوان Bone Scan - تصويربرداری از استخوان به وسيله يک ماده راديواکتيو روشی بسيار ارزشمند است که در تشخيص انتشار سرطان به استخوان، موثر بودن درمان سرطان و روند التيامی نواحی درگير در استخوان به کار می رود.
۷ - نمونه برداری يا بيوپسی (biopsy): يکی ديگر از الگوهای مهم تشخيص است که اطلاعات دقيق‌تری را از وضعيت خوشخيم و يا بدخيم بودن توده به دست می دهد. روشهای متفاوت بيوپسی عبارتند از:
نمونه‌برداری با سوزن (needle aspiration): در اين روش توده را بين دو انگشت نگه‌داشته و با يک سوزن ظريف مقداری از بافت با سرنگ کشيده شده و تحت بررسی پاتولوژی قرار می گيرد.
نمونه‌برداری هسته‌ای (Cone biopsy): در اين نوع نمونه برداری، بافت تحت بيهوشی موضعی قرار می گيرد و بخشی از پوست را برش داده شده و با يک سوزن ضخيم قسمتی از بافت برداشته شده و مورد بررسی پاتولوژی قرار می گيرد.
نمونه‌برداری باز (جراحی). در اين روش، بيهوشی عمومی لازم است. جراحی می تواند به دو روش انجام گيرد: ۱- برداشتن تمامی توده و مقداری از بافت پيرامون آن ۲- نمونه‌برداری برشی: در اين روش به علت بزرگی توده و چسبيده بودن آن به پوست يا قفسه سينه قسمتی از توده برداشته شده و مورد مطالعات پاتولژی قرار می گيرد.
۸- آزمايش خون- تومورهای سرطانی آنتی ژن‌های مشخصی را توليد می کنند که ممکن است از طريق آزمايش خون کشف شوند. تشخيص سرطان پستان با اندازه گيری آنتی ژن کارسينو امبريونيک (CEA Carcinoembryonic Antigen) از آزمايش های غربالگر اين بيماری است. افزايش ميزان اين آنتی ژن مبين نشانه های سرطان پستان است و کاهش ميزان اين آنتی ژن در حين درمان نشانه مهار کردن رشد سرطانی سلول و بهبودی بيمار است.
الگوهای درمان سرطان پستان
فرايند درمان سرطان برای هر شخص معين با شرايط بيماری وی می‌باشد. از نمونه الگوهای درمانی اگر دامنه سرطان پستان و غده‌های لنفاوی به زير بغل محدود باشدعبارتند از:
۱- جراحی: مرحله اول معالجه جراحی و برداشتن توده به طريق لامپکتومی (lumpectomy) و يا برداشتن و تخليه پستان (mastectomy) ماستکتومی است و سپس شيوه‌های مانند اشعه درمانی و شيمی درمانی و هورمون درمانی و يا ترکيبی از اين روشها انتخاب می‌شود. در مورادی که سرطان پيشرفته بوده و به ساير نقاط بدن گسترش پيدا کرده باشد معالجات توسط اشعه و شيمی درانی تجويز می‌شود. عوارض جانبی جراحی‌ـ قرمزی، التهاب، کشيدگی پوست سينه و سفتی پستان می‌باشد.
۲-راديوتراپی (اشعه درمانی)ـ روشی است که طی آن از اشعه با انرژی زياد استفاده می شود و با آسيب رساندن به سلولهای زنده منجر به مرگ آنها می‌شوند.عوارض جانبی راديوتراپی خستگی شديد،افسردگی، تهوع، استفراغ، بی اشتهايی و آسيب‌های عروقی و تنفسی می تواند از ديگر عوارض جانبی راديو تراپی باشد. همچنين راديوتراپی ممکن است باعث سرکوب سيستم خونساز بدن و کاهش گلبولهای سفيد و ضعف سيستم ايمنی بدن و نهايتا بروز عفونت شود.
۳- شيمی درمانی‌ـ شيمی درمانی جهت پيشگيری از عود بيماری و مواردی که سرطان در بدن پخش شده تجويز می شود. استفاده از داروهای شيميايی منجر به انهدام سلولهای سرطانی می شود. عوارض جانبی شيمی درمانی عبارتند از: حالت تهوع و استفراغ، ريزش موی سر و ابرو، کاهش گلبولهای سفيد خون، ضعف سيستم ايمنی و دفاعی بدن، عفونت، احساس درد، خشکی دهان و پوکی استخوان، کم‌خونی، کاهش تعداد گلبولهای قرمز خون که ممکن است سبب خستگی، سرگيجه و احساس سرما در بيمار شود. اسهال و يبوست، سفتی و خشکی مفاصل از ديگر عوارض جانبی شيمی درمانی است.
۴- هورمون درمانی‌ـ اين روش برای پيشگيری از عود سرطان کاربرد دارد و هدف از آن، کاهش هورمونهای جنسی زنانه (استروژن و پروژسترون) است. برداشتن تخمدانها و يا از کار انداختن آن با اشعه از روش های اين نوع درمان است.
هورمون درمانی در پيشگيری از عود سرطان کاربرد دارد
استفاده از داروهای ضد استروژن مانند تاموکسی فن (Tamoxifen) نيز يکی ديگر از اين روش ها است. حساسيت غده به استروژن با بررسی و آزمايش پاتولوژيکی روی تودة سرطان بيمار پس از نمونه‌برداری مشخص و درجه‌بندی می‌شود. اين درجه حساسيت با اعداد ۱- ۲ و ۳ تقسيم‌بندی می‌شود به طوری که صفر برابر عدم حساسيت به استروژن و ۳ حساسيت شديد محسوب می‌شود.
گر گرفتگی، افزايش ترشحات واژن، افزايش وزن، خشکی پوست، ضعف و خستگی، سردرد و افسردگی، سرگيجه، و ايجاد لخته خون در وريد از عوارض جانبی تاموکسی فن است.
درمان سرطان پستان در زمان حاملگی نيز امکانپذير است اما اين امر رابطه مستقيم با درجه پيشرفت سرطان، نوع درمان مورد نياز و سن جنين دارد. برداشتن و تخليه پستان و غده‌های لنفاوی در زمان حاملگی امکانپذير است و لزومی به قطع حاملگی نيست. اما در چنين مواردی درمانهای ثانويه مانند اشعه درمانی و شيمی درمانی به دليل عوارض سوء آنها در جنين به کار گرفته نمی شود. اگر سرطان قابليت پيشرفت داشته باشد، با تعيين سن جنين ممکن است اقدام به دنيا آوردن زودرس جنين شود.
زنانی که در سنين بارداری هستند، ممکن است بعد از شيمی درمانی عادت ماهيانه آنها قطع شده و دچار يائسگی زودرس شوند (و يا در بعضی مواقع عادت ماهانه بعد از ۱۲-۶ ماه برمی گردد. در برخی از موارد بيمار ممکن است دچار خونريزی ادامه دار شود و عادت ماهيانه او قطع نشود. بيماران مبتلا به سرطان پستان نبايد از قرصهای ضدحاملگی که موجب ترشح هورمونهای هورمونهای جنسی زنانه می شود استفاده کنند و حاملگی تا پس از ۶ ماه بعد از اتمام درمان توصيه نمی‌شود.
موفقيتهای تشخيص و درمان سريعتر بيماران مبتلا به سرطان پستان، تکامل روشهای جديد تشخيصی و درمانی مانند شيمی درمانی و هورمون درمانی و الگوهای غربالگری سرطان پستان توانسته مرگ و مير ناشی از اين بيماری را کاهش دهد.
Subscribe to:
Posts (Atom)